Nolwenn Troël-Sauton

Jako badaczka w dziedzinie socjolingwistyki, specjalizuje się głównie w psycho-socjolingwistyce i socjolingwistyce miejskiej. Jej praca doktorska, poświęcona strukturom tożsamości w środowisku więziennym, została opracowana przede wszystkim we współpracy z osobami, które doświadczyły uwięzienia w okresie ich wczesnej dorosłości. Przestrzeń analizuje ona jako czynnik mający bezpośredni wpływ na tożsamość. Swoją pracę badawczą prowadzi metodą interrogacji. Rozumie ją jako współpracę, w trakcie której osoby badane powinny postrzegać się jako posiadacze wiedzy, nabytej dzięki ich własnemu doświadczeniu: badacz nie istnieje poza badanym obszarem. Nie jest jedynie badaczką, interesuje się także komunikacją międzykulturową, kinem, literaturą; szczególną uwagę poświęca spotkaniom ludzkim rozmaitych rodzajów.